شجاعت تجربه ناشناخته |رامتین منزهیان |موسس و مدیر وب‌سایت "bamilo.com"

سخنرانی جالبی بود که از تجربه کردن چیزهایی می گفت که از وارد شدن به ان ها می ترسیم . رامتین منزهیان سه سال است که ایران امده و می گوید روزی که پایش را اینجا گذاشت نه فارسی خواندن را بلد بوده نه فارسی نوشتن را .(حتی در صحبت کردنش هم گاهی اوقات دستور زبان را رعایت نمی کند )

منزهیان از تجربه هایی می گوید که وقتی با بقیه درباره شان حرف میزده ، جوابش را اینطور می داده اند : تو خُلی!

بعد هم حرف از امید  و مثال رستوران تاریک میزند . رستوران تاریک یک نوع از رستوران است که همه چیز ان جا تاریکِ تاریک است . نه غذایی که میخوری را میبینی و میفهمی چیست نه کسی که کنارت نشسته ،نه هیچ چیز دیگر... یک تجربه ی کاملا ناشناخته ی دوساعته . منزهیان می گوید بلیط این رستوران را برای دوستش و همسردوستش خریده بوده و برخورد متفاوت این دونفر با این تجربه باعث تعجبش شده . یکی از تجربه ی چیزی که نمیشناخته میترسیده و استرس گرفته و دیگری به امید یادگرفتن تجربه های جدید با خوشحالی پذیرفته .

امید در سخنرانی منزهیان به معنی پایان خوش و اینکه همه چیز به خوبی و خوشی تمام میشود نیست . به این معنیست که به امید یادگیری چیزهای جدید قدم در مسیر بگذاریم.


35 ساعت در تهران |لنا وفایی |معما رو کار افرین شبکه های اجتماعی

لنا وفایی از همان اول سخنرانی چرتکه برمیدارد و حساب کتاب می کند و بعد نتیجه میگیرد به طور متوسط یک شهروند تهرانی هفته ای 35 ساعت از اوقاتش را در شهر میگذراند . پس حس ما به شهرمان و رابطه ای که با ان داریم مهم است . لنا وفایی می گوید که قدیم ها به لحاظ فرهنگی ، دینی و ... خانه های ایرانی اندرونی بزرگ داشته اند و خصوصی سازی بسیار پررنگ بوده . ایرانی های دیروز حتی اگر مهمانی و گذران اوقات با دوستان و اشنایان را هم می خواستنه اند یا به خانه ی ان ها می رفته اند یا ان ها را به خانه شان دعوت می کرده اند و به دلیل پررنگ بودن فضای خصوصی ، اندرونی های شکیل و زیبایی در بافت های قدیمی شهر ها میبینیم و درعوض فضا های عمومی تنگ و به لحاظ معماری فقیری در شهرها دیده میشه . با گذشت زمان امروزه مردم بیشتر از قبل فعالیت هاشون رو در بستر شهر انجام میدن و رفته رفته بافت مدرن شهر فضا های عمومی بزرگ و مناسب تری می طلبه .

سخنرانی جالبی بود که به چندتا از سوال هایم پاسخ داد .

داستان های ناگفته اینترنت در ایران|محمد کاظم قنبری |کار افرین

تصور کردن چیزهایی که اقای قنبری می گوید هم برای من یک نفر سخت است . اقای قنبری حرف از سرویس اینترنت با سرعت 9600 بیت میزند در دهه 50! و چون خودش هم می داند برای ما تصور چنین چیزی ممکن نیست می گوید این سرعت یعنی فایل 100 مگابایتی را یک روز تمام بگذاری تا دانلود شود !

سخنرانی اقای کاظمی سیر تحول و پیشرفت اینترنت در ایران را بیان می کند که یک بار شنیدنش برای اینکه شکرگزار سرعت اینترنت فعلی تان باشید کافیست .

18 دقیقه ای  از شنیدن این موسیقی زیبا لذت بردم . کاش سواد موسیقیایی داشتم که درباره اش صحبت می کردم ولی دریغ!
همه ی کاری که از شنیدن موسیقی های این قبیل از دستم بر می اید لذت بردن و معرفی ان هاست .