بین سرچ هایم در گوگل برای واژه لاتاری ، به تصویر جالبی برخوردم . جلد یک مجله بود . بزرگ تیتر زده بود: مرگ غیرت
به نظرم بهترین توضیح فیلم لاتاری همین دوکلمه بود . مرگ غیرت یا رگ غیرت ؟ از انجا که تازگی ها به دیدن فیلم ایرانی روی اوردم و سه -چهار فیلم ایرانی بیشتر ندیده ام . درمقایسه با قبلی ها می توانم بگویم لاتاری بهتر بود . توی کامنت های سایتی که فیلم را از ان دانلود می کردم کامنتهایی یود با متن هایی شبیه زیر :
بهترین فیلم ایرانی که دیدم خیلی خوب شروع میشه خوب ادامه پیدا میکنه و از همه مهمتر بر عکس بیشتر فیلم های ایرانی که آخرش نمیدونی چی شد تموم شد خیلی عالی تموم میشه و بعد فیلم حس خوبی داری
یا
با سلام من معمولا کامنتی نمیزارم ولی با دیدن این فیلم نتونستم خدمو نگه دارم و نظر ندم این زیبا ترین فیلمیه که من دیدم هم از نظر دیالوگ های بینظیر فیلم و هم غیر قابل پیش بینی بودن صحنه ها و مفهوم این فیلم میتونم بگم زیبا ترین فیلمیه که بین این همه فیلم و سریال دیدم
با تشکر از سایتتون
و
شاهکار ژانر اجتماعی ...
همین کنجکاوم کرد ببینم . این فیلمی که درکمال تعجب اینقدر کامنت مثبت دارد چیست . فیلم را دانلود کردم و دیدم . بازی بازیگر ها ، محتوا ی فیلم را دوست داشتم .سوژه های فیلم چیزهایی بود که جامعه امروز به خودش میبند و شاید کنارهم قرار گرفتن این ها بود که مخاطب را به صورت احساسی درگیر شخصیت های فیلم میکرد و همین شد که امتیاز خوبی از دید مردم گرفت. هرچند که در مسیر دیدن فیلم خصوصا اوایلش احساس کردم که فضا سازی به قدری که اتفاقات انتهایی فیلم را رقم بزند و بیننده را در بالاترین مرتبه ی درگیری احساسی با شخصیت ها قرار دهد ،خیلی عالی انجام نشده که البته نظر شخصی من است . اخر فیلم هیجان بالاتر می رود . چاشنی خشونت بیشتر میشود .با این وجود ،باور پذیری نیمه ی دوم داستان برای من سخت تر بود . بعد از تمام شدن فیلم بیننده حس می کند که یکی از بهترین فیلم ها را دیده وهمین باعث کامنت های مثبتی میشود که در پستهای دانلود گذاشته شده .
به نظرم ادم ها چه با خواندن داستان و رمان چه با دیدن فیلم و سریال ، دنبال تجربه ی احساسی مختلفند : هیجان ، ترس، احساس امنیت ، دوست داشتن و...
و همه ی نویسنده ها و فیلمساز ها هم به دنبال انتقال این احساسات هستن اما اینکه بگوییم الزاما هر فیلم یا کتاب اتو کشیده ای در چارچوب ساختارها این احساسات را منتقل می کند غلط است. فیلم یاکتابی ممکن است صدرصد بی غلط نباشد ولی این احساسات را به خواننده یا بیننده ای که دنبال قاعده و اصول نویسندگی و فیلمسازی نیست ،منتقل کند تا بعد از تمام شدن راضی برود.
خطر اسپویل !
چند سوالی که هنوز بعد از تمام شدن فیلم با من مانده :
+شخصیت پدرهای ایرانی به پدر نوشین نزدیک است ؟ رفتارش نسبت به برادر نوشین بعد از اتفاقی که برای نوشین افتاد خیلی ارام نبود ؟ (صحنه ی مربوط به مراسم نوشین در زیر پله ی خانه شان ،جایی که برادرِ از پدر میپرسه چه بلایی سر خواهرش امده )
+شخصیت مرتضی (فرخ نژاد) دقیقا کدام طرف بود ؟ اول داستان میگفت که دخالت در این ماجرا و دنبالش را گرفتن درست نیست و دردسر دارد ولی کسی که در یک اقدام سوپر من وارانه سامی را به ان دنیا فرستاد ایشان بود . هرچند که صحنه ی درگیری سامی و امیرعلی هم خیلی به نظرم طبیعی نشده بود .
نظرات بیننده ای مثل من فارغ از اطلاعات سینمایی ، تخصصی نیست ولی بیانشان شاید به تماشاگر بعدی که به اندازه ی من از سینما می داند کمک کند . اگر لاتاری را دیده اید خوشحال میشوم نظرتان را اینجا بگویید . به نظرم لاتاری جا برای بحث کردن زیاد دارد .
فاطمه م_
