کوچیک تر که بودم وقتی توی ماشین می نشستم و از پنجره ی بیرون ، ادم ها رو تماشا می کردم ، به این فکر می کردم که این ادم با این حالت چهره ، لباس ، لحن بیان ... الان از کجا میاد ؟ شغلش چیه ؟کجا میره؟ و... هیچوقت درباره ی حدسام به کسی چیزی نمی گفتم . یا حتی دنبال درست یا غلط بودن حدس هام نبودم . یک چیزی بود بین خودم و افکارم . ماشینمان رد می شد و می رفت و هرگز ادمی که توی پیاده رو راه می رفت و  چند لحظه قبل درباره اش فکر می کردم رو نمی دیدم ولی این حدس زدن ها رو دوست داشتم . خوب که فکر می کنم به این می رسم که بخشی از انتخاب پزشکی هم به همین لذت حدس زدن برای من برمیگرده . اینکه اطلاعات رو ببینم ، بشنوم ، حس کنم ، براساسشون حدس بزنم تقریبا مثل تشخیص نوع بیماری مریض توی پزشکیه . هرچی بزرگتر شدم ، این ویژگی بیشتر بامن موند ، حدس این که الان موقعیت خوبی برای پرسیدن سوالم از دبیره ، یا حدس این که فلان اتفاق برای اون دوست افتاده، و اعتماد نسبی به این حدسا تا جای زیادی من رو جلو مینداخت . فکر میکنم ذهن انسان یه پردازشگره قویه ، اطلاعات رو از ورودی ها میگیره و براساس تجربه های مختلف احتمالات مختلف رو به عنوان نتیجه میده . فهمیدن چیزهایی که مردم نمیگن ، از حالات و رفتارشون برام جالبه . همین بود که دنبال بادی لنگوییج (body language)رفتم که یادش بگیرم. تا حدود زیادی هم یادگرفتم و بعضی جاها به کارش بردم ولی به نظرم اونقدر ها موثر نبود .

دکتر هاوس ، شرلوک هلمز ، پوآرو ، ... همه ی شخصیت هایی که نماد هوش و نبوغ اند حدس میزنند،همه ی ما روزانه برای تصمیمات کوچیک و بزرگ زندگیمون حدس میزنیم  ولی فیلم نامه نویس جوری شخصیت پردازی می کنه ورودی اطاعاتی شخصیت هارو خیلی خیلی زیاد و گسترده نشون میده و هرکدوم از این شخصیت هارو  باتجربه ی نشون میده  ،و همین میشه که حدس هاشون اغلب درست درمیاد . شاید این همون شم ّ پلیسی باشه . هرچه کهنه کار تر باشی ،احتمالا حدست درست تره!

به نظرم بعضی شغل ها که مربوط به حدس زدنه ، هرچه سالخورده تر باشی حدست درست تره ولی بعضی شغل ها بیشتر از اینکه تجربه بخواد ، نیاز به خلاقیت و نواوری و نیروی جوان داره .ممکنه کسی که این نوع شغل ها رو داره، اگر انگیزه ش رو حفظ نکنه، نمودار زندگی کاریش شبیه نمودار زنگوله ای شکل پایین بشه. با شور و هیجان شروع کنه ، خلاقیتش رو در ابتدا رو کنه و با گذر زمان تجربه کسب کنه و به اوج برسه و بعد از اون جایی برای ارایه تجربه هاش پیدا نکنه و با سالخورده تر شدن بازدهیش هم پایین تر بیاد.